Türkiye’deki Sosyal Hizmet Eğitiminde Kültürel Yetkinliğin İncelenmesi

1. Giriş Çeşitliliğin, çoğulculuğun bir aradalığının desteklendiği postmodenist söylemlerin yaygınlaştığı günümüzde, küreselleşmenin de etkisiyle artan sosyal, ekonomik, kültürel, siyasal değişimlerin neden olduğu göç hareketleri, farklı etnik, dini kökene ve sosyokültürel değerlere sahip birey ve grupları bir araya getirmiştir. Göç hareketleriyle bir araya gelen ekonomik, politik, sosyal, kültürel, etnik, dini ve birçok bakımdan farklı olan sosyal gruplar çokkültürlü toplumların oluşmasına neden olmaktadır. Çokkültürlü toplum yapısının oluşmasında göç hareketlilikleri önemli bir rol oynarken, bu toplumlarda göçe ve göç sonrasına bağlı sorunlar baş göstermektedir. Göç başlı başına sosyal, ekonomik, kültürel, politik gibi nedenlerle gerçekleştirilen ve birçok anlamda birey ve ailelere güçlükler yaşatan bir süreçtir. Göç sonrası süreçte yeni yerleşilen ortama ekonomik, sosyal ve kültürel anlamda uyum sağlayabilmek uzun bir zaman almaktadır. Göçün yapısına göre yaşanılan sorunların niteliği de değişmektedir. Örneğin terör, savaş gibi insan hayatını tehdit eden bir ortamdan kaçmak amacıyla yapılan plansız hareketlilik ile ekonomik kaygılarla daha iyi bir yaşam sürebilme amacıyla yapılan planlı hareketliliklerin insanların yeni yaşam ortamlarına uyum sağlama süreçlerini etkilemektedir. Bu nedenle, kamu veya sivil toplum kuruluşlarında göçmenlerle çalışan meslek elemanlarının bu güçlükleri içeren göç sürecine hâkim olmaları önem arz etmektedir. Göçmenlerle çalışan meslek gruplarının tüm bu hassasiyet içeren konulara ve göçmenlerin farklılıklarına uygun çalışmalar yürütebilmesi gerekmektedir. Göçmenlerle çalışan sosyal hizmet uzmanlarının farklı sosyal grupların kültürel niteliklerine uygun olarak hizmet modelleri ve koşulları yaratması beklenmektedir. Bu sebeple çokkültürlü toplumla çalışan meslek gruplarının yeterli bir donanıma sahip olması için eğitim başat bir rol üstlenmektedir.