Konutlarda Minimalist Yaklaşım; Konya Örneği

Minimalizm, 1910’larda ressam Kazimir Malevich’in sanatı sadeleştirme düşüncesiyle ortaya çıkmıştır. Minimalizm her ne kadar sanatta, müzikte, edebiyatta yer alsa da aynı zamanda bir yaşam kültürü olmuştur. Bu ekolun yankıları iç mekân donatılarına da yansımış olup birçok tasarım, teknoloji kullanımı ile büyük değişiklikler göstermiştir. Türkiye mimarisinde yer edinmeye çalışan Minimalizm için yazılan bu tez, Minimalist yaklaşımın ulusallık kazanma aşaması ve yerel uyarlamaları dahil birçok alanda etkilerinin kapsamlı araştırılması neticesinde Konya’daki mimarlık tasarılarına ışık tutacak niteliktedir. Tez çalışması kapsamında Konya’da 2013 yılından sonra ve 40 ila 65 m2 alan aralığında, sosyokültürel yönüyle aynı özelliklere sahip bölgelerdeki belirlenen küçük konutlar incelenmiştir. Bu tez çalışmasında Minimalizm kavramının, konutların hem mimarisini hem iç mimarisini ele alıp özünü kavrayabilmek ve analiz etmek amaçlanmıştır. Hem internet kaynakları hem de yazılı kaynaklardan araştırmalar yapılarak literatür taraması yapılmıştır. Konu hakkındaki makaleler, kitaplar, yazılmış tezler, dergiler okunarak teze dair çıkarımlarda bulunulmuştur. İncelenen yapıtlar karşılaştırmalı analiz yöntemi kullanılarak benzer ve farklılıklarıyla araştırmaya dahil edilmiştir. Konutların yerinde fotoğraf çekimleri ve ölçümleri yapılıp planları çizilerek tez çalışmasına açıklık getirilmiş ve tez içeriği desteklenmiştir. Sonuç olarak Türkiye’de değişen yaşam koşulları; geniş aile yapısından çekirdek aileye geçişte, aile içerisindeki fert sayılarının düşüşünde ve bireysel yaşam tarzının artışında konut tercihleri ve mimarisini değiştirmiş, 1+1 ve 2+1 daireler tercih edilmeye başlanmış ve giderek de popülerliği artırmıştır. Konya’da mahremiyet duygusu taşıyan aileler için bu konutların uygun olmadığı, tek kişilik veya kalabalık olmayan aile yapısına alternatif sunduğu tespit edilmiştir.