Ergenlik dönemi, son yıllarda birçok araştırmaya konu olmuş önemli bir gelişim dönemidir. Ergenin bu dönemde kuracağı sosyal ilişkiler, ruhsal gelişimini etkilerken yine bu süreçte yaşayacağı duygusal kırılmalar da kişilik yapılanmasını etkileyecektir. Ebeveyne bağlanma, bireyselleşme ve sosyalleşme adına yaşamın temel adımıdır. Bu araştırmanın amacı da 11-14 yaş aralığındaki kız ergenlerin erken dönem bağlanmasının akranla kuracağı duygusal ilişkiye ve bu ilişkide karşılaşacağı sorunlara çözüm bulma aşamasına etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmanın evreni, ilköğretim okullarında öğrenim gören 11-14 yaş aralığındaki kız öğrencilerinden oluşmaktadır. Bu bağlamda, ikisi özel ikisi devlet ilköğretim okulunda (kız imam hatip) öğrenim gören 569 kız öğrenci çalışma grubumuzu oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, “Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Ölçeği (EABE), “Çatışma Çözme Davranışı Belirleme Ölçeği (ÇÇDB)’’ve “Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Bağımlı ve bağımsız değişkenler arasında olası ilişkileri tespit etmek amacıyla t testi ve ki-kare önemlilik testleri kullanılmış olup ergenlerin ebeveyne bağlanma puanları ile çatışma çözme davranışları arasındaki ilişkinin varlığı araştırılmıştır. Araştırma sonucunda kız ergenlerin bağlanma davranışının anne babanın birlikteliğine göre, annenin yaşına göre farklılaştığı görülmektedir. Akran ilişkilerindeki çatışma çözme davranımları ile ebeveyne bağlanma davranışları arasında da pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Anne ve babanın birlikteliği bağlanma davranımını da çatışma çözme davranımını da pozitif yönde etkilemektedir. Anneye olumlu bağlanma babaya bağlanmayı pozitif yönde etkilerken bu durum saldırganlık davranımını azaltmakta ve kız ergenin çatışma çözme davranımını da güçlendirmektedir. Kız ergenlerin çatışma çözme davranışı ile annenin eğitim durumu, annenin yaşı, anne ve babanın birlikteliği, kız ergenlerin yaşı, sınıf ve okul türü arasında da anlamlı bir ilişkinin bulunduğu araştırmanın bulgularındandır.
Eser Adı (dc.title) | Kız Ergenlerde Ebeveyne Bağlanma Düzeyi İle Çatışma Çözme Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi |
Yayın Türü (dc.type) | Tez |
Yazar/lar (dc.contributor.author) | KÜMÜŞ, Seher |
Atıf Dizini (dc.source.database) | Diğer |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Ergenlik Dönemi |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Bağlanma |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Kişilerarası İlişkiler |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Çatışma Çözme Davranışı |
Yayıncı (dc.publisher) | KTO Karatay Üniversitesi |
Tez Danışmanı (dc.contributor.advisor) | HARMANCI, Hatice |
Yayın Tarihi (dc.date.issued) | 2021 |
Kayıt Giriş Tarihi (dc.date.accessioned) | 2022-01-04T09:12:06Z |
Açık Erişim tarihi (dc.date.available) | 2022-01-04T09:12:06Z |
Tez Türü (dc.type.thesis) | Yüksek Lisans |
Özet (dc.description.abstract) | Ergenlik dönemi, son yıllarda birçok araştırmaya konu olmuş önemli bir gelişim dönemidir. Ergenin bu dönemde kuracağı sosyal ilişkiler, ruhsal gelişimini etkilerken yine bu süreçte yaşayacağı duygusal kırılmalar da kişilik yapılanmasını etkileyecektir. Ebeveyne bağlanma, bireyselleşme ve sosyalleşme adına yaşamın temel adımıdır. Bu araştırmanın amacı da 11-14 yaş aralığındaki kız ergenlerin erken dönem bağlanmasının akranla kuracağı duygusal ilişkiye ve bu ilişkide karşılaşacağı sorunlara çözüm bulma aşamasına etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmanın evreni, ilköğretim okullarında öğrenim gören 11-14 yaş aralığındaki kız öğrencilerinden oluşmaktadır. Bu bağlamda, ikisi özel ikisi devlet ilköğretim okulunda (kız imam hatip) öğrenim gören 569 kız öğrenci çalışma grubumuzu oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, “Ebeveyne ve Akrana Bağlanma Ölçeği (EABE), “Çatışma Çözme Davranışı Belirleme Ölçeği (ÇÇDB)’’ve “Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Bağımlı ve bağımsız değişkenler arasında olası ilişkileri tespit etmek amacıyla t testi ve ki-kare önemlilik testleri kullanılmış olup ergenlerin ebeveyne bağlanma puanları ile çatışma çözme davranışları arasındaki ilişkinin varlığı araştırılmıştır. Araştırma sonucunda kız ergenlerin bağlanma davranışının anne babanın birlikteliğine göre, annenin yaşına göre farklılaştığı görülmektedir. Akran ilişkilerindeki çatışma çözme davranımları ile ebeveyne bağlanma davranışları arasında da pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Anne ve babanın birlikteliği bağlanma davranımını da çatışma çözme davranımını da pozitif yönde etkilemektedir. Anneye olumlu bağlanma babaya bağlanmayı pozitif yönde etkilerken bu durum saldırganlık davranımını azaltmakta ve kız ergenin çatışma çözme davranımını da güçlendirmektedir. Kız ergenlerin çatışma çözme davranışı ile annenin eğitim durumu, annenin yaşı, anne ve babanın birlikteliği, kız ergenlerin yaşı, sınıf ve okul türü arasında da anlamlı bir ilişkinin bulunduğu araştırmanın bulgularındandır. |
Yayın Dili (dc.language.iso) | tr |
Tek Biçim Adres (dc.identifier.uri) | http://hdl.handle.net/20.500.12498/5239 |