Konjenital Kalp Hastalığı Olan Bebeğe Sahip Annelerde Maternal Bağlanma Düzeyi ve İlişkili Faktörler

Amaç: Bu çalışma konjenital kalp hastalığı olan bebeğe sahip annelerin maternal bağlanma düzeylerinin belirlenmesi ve ilişkili faktörler ile ilişkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma kesitsel ve ilişki arayıcı türde bir çalışmadır. Konya Başkent Üniversitesi Hastanesi yenidoğan yoğun bakım ünitesinde tedavi gören ve konjenital kalp hastalığı olan bebeğe sahip 106 anne bu araştırmanın örneklem grubunu oluşturmuştur. Veri toplama araçları olarak Kişisel Bilgi Formu ve Maternal Bağlanma Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis analizi ve Spearman korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Konjenital kalp hastalığı olan bebeğe sahip annelerin maternal bağlanma ölçeği puan ortalaması 100,65±4,68’dir. Annelerin çalışma durumu ve doğum sonrası bebeğini ilk kucağa alma zamanı değişkenleri ile maternal bağlanma ölçeği puan ortalaması arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (p<0,05). Sonuç: Konjenital kalp hastalığı olan bebeğe sahip annelerin maternal bağlanma düzeyinin yüksek olduğu saptanmıştır. Herhangi bir işte çalışan ve bebeğini doğumdan sonra ilk 30 dakika içinde kucağına alan annelerin maternal bağlanma düzeylerinin diğer gruptaki annelere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Çalışmaya dahil edilen annelerin diğer sosyodemografik özelliklerinin ise maternal bağlanmayı etkilemediği belirlenmiştir. Farklı türde anomalisi olan bebeklerin annelerinin maternal bağlanma düzeylerinin incelenmesi ve maternal bağlanmanın desteklenmesi açısından bilinen anomalili doğumlardan sonra en kısa sürede anne bebek ilişkisinin başlatılması önerilmektedir.