Deneysel olarak diyabet oluşturulan ratlarda üzüm çekirdeği ekstresinin biyokimyasal etkileri

Amaç: Diabetes Mellitus (DM), insülin hormonunun eksikliği veya etkisizliği sonucu oluşan, hastanın hayatı boyunca devam eden ve yaşam kalitesini azaltan kronik metabolik bir hastalıktır. Bu çalışmada, deneysel diyabet oluşturulan Wistar sıçanlarda üzüm (Vitis vinifera L.) çekirdeği ekstresinin hiperglisemi ve bazı biyokimyasal parametrelere (Üre, Kreatinin, AST, ALT, Kolestrol, Trigliserit, Glukoz, LDL, HDL, VLDL) etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Sıçanlar kontrol, diyabet, diyabet+100mg/kg ekstre, diyabet+200mg/kg ekstre, diyabet+400mg/kg ekstre olmak üzere beş gruba ayrılmıştır. Diyabetik ratlar, intraperitonal enjeksiyon ile streptozotosin (35 mg/ kg) verilerek oluşturulmuştur. Suda çözünen ekstreler oral yoldan (gavaj) dört hafta boyunca her gün belirtilen miktarlarda verilmiştir. Dört hafta sonunda kan glukozu ve bazı biyokimyasal parametreleri otoanalizör (Biotecnica Instruments, BT3000 Plus, İtalya) kullanılarak ölçülmüştür. Bulgular Elde edilen sonuçlara göre Glukoz (P<0.001) ve HDL (P<0.001) düzeyleri diyabet ve diyabet+üzüm çekirdeği grubundakilerde anlamlı derecede yüksek bulunurken, üre (P<0.005) düzeyi diyabet+üzüm çekirdeği grubundakilerde anlamlı derecede düşük bulunmuştur. Buna ek olarak, AST ve ALT değerlerinin de diyabet+üzüm çekirdeği grubundakilerde anlamlı derecede (P<0.005) yüksek olduğu görülmüştür. Sonuç Kontrol grup ile kıyaslandığında, üzüm çekirdeği ekstresinin uygulanan tüm konsantrasyonlarının hiperglisemiye etki etmediği ve ayrıca karaciğer hasarına neden olduğu gözlemlenmiştir.