Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan 6-12 yaş çocuklarin aile tutumlarinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğuDEHB teşhisi konmuş çocukların ebeveynlerin çocuğa yönelik tutumları ile demografik değişkenleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Araştırmanın evrenini DSM-IV TR ölçütlerine göre DEHB tanısı konmuş 6-12 yaşındaki çocukların ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırma Ocak 2018–Mayıs 2018 tarihleri arasında deney grubunda 119, kontrol grubunda 107 ebeveyn ile birlikte yapılmıştır. Veri değerlendirme aracı olarak Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği-PARI kullanılmıştır. Etik Kurul onayı alınmıştır. Veriler bilgisayar ortamında tanımlayıcı istatistikler kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmada, DEHB’li çocukların ebeveynlerinin %51,3’ü 26-35 yaşındadır, %33,6’sı lise mezunudur, %72,3’ü çalışmamaktadır, %93,3’ü evlidir. DEHB’li çocukların %54,6’sı 6-9 yaşında ve %42,9’u 10-12 yaşında, %77,3’ü erkektir. Ebeveynlerin %55,4’ü eş/sosyal destek almamaktadır. DEHB’li çocukların %90,7’si çevresindekilerle sorun yaşamaktadır ve %49,5’inin okul başarısı düşüktür, en çok arkadaş ilişkileriyle ilgili sorun yaşamaktadırlar. DEHB’li çocuk anneleri ile sağlıklı çocuk annelerinin “Geçimsizlik” alt boyut puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Bu çalışmada, erkek çocuklarda daha çok DEHB belirtileri olduğu, ebeveynlerin “aşırı annelik ve koruyucu tutum” ile “tutarsız tutum” arasında kaldıkları, “geçimsizlik-kötü eş ilişkileri” alt boyutunda da anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir.