Çocuk Yaşta Evlilik Gerçekleştiren 18-22 Yaş Arası Suriyeli Kadınların Evlilik Uyumu Ve Yaşadıkları İlişki Problemlerinin Değerlendirilmesi (Konya Örneği)

Araştırmanın amacı: Suriyeli çocuk yaşta evlenen 18-22 yaş arası kadınların evlilik uyumları ve yaşadıkları ilişki problemlerinin değerlendirilmesidir. Araştırma evrenini, Konya ilinin Merkez ilçelerinde oturan erken yaşta evlilik gerçekleştirmiş Suriye uyruklu 18-22 yaş arası kadınlar oluşturmuştur. Araştırma kapsamında basit tesadüfi örnekleme yöntemi uygulanmıştır. Araştırma; Nisan 2019 tarihinde başlayıp, Ocak 2020 tarihinde tamamlanmıştır. Araştırmada evli çiftlerin problem çözme becerilerinin değerlendirilmesinde "Problem Çözme Envanteri"; stresli durumlarda kullandıkları stratejileri belirlemek için "Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği"; eşlerin evlilik ilişkisinden sağladıkları genel doyum düzeyini ölçmek amacıyla "Evlilik Yaşamı Anketi" kullanılmıştır. Ölçeklerin puanlarının karşılaştırılmasında bağımsız örneklem testi ve Anova kullanılmış, sonuçlara göre post-hoc test olarak Tukey testi tercih edilmiştir. Veri toplama araçları arasındaki ilişki 'Person' testiyle incelenmiştir. Evlilik yaşına göre Evlilik Yaşam Anketi ve stresle başa çıkma kapasitelerinde gruplar arasında anlamlı bir fark görülmemiştir. Bununla beraber erken yaşta evlenen kadınlar ile diğerleri arasında sosyal destek alma noktasında ise anlamlı bir fark olduğu görülmüştür. 16-17 yaşında evlenen kişiler, sosyal destek aramaya daha az ihtiyaç duyarken, 14 yaşında evlenen kadınların sosyal destek arama ihtiyaçları daha yüksek olarak saptanmıştır. 14-15 yaşında evlenip 6 yıl ve üzeri evli olan Suriyeli sığınmacı kadınların stresle başa çıkma kapasitelerinin daha düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Bu çalışmanın Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı çalışmalarına kaynaklık edeceği ve aile danışmanı yetiştirme çalışmalarında sığınmacı gruba yönelik eğitim programlarının düzenlenmesine katkıda bulunacağı öngörülmektedir. The aim of this study is to evaluate the marriage problems of Syrian Asylum women between 18-22 who have married underage. The population of the study is consisting of the Syrian women who have married underage and inhabitants of Konya and its central districts. For the scope of research, simple, random sampling have chosen as the method. The research started at April 2019 and finished in January 2020. In the research, to evaluate the ability of couple in solving problems of the marriage, "Problem Solving Inventory", to indicate the strategy of coping with stress "The scale of Coping Methods With Stress", and to evaluate the satisfaction level of the marriage "Marriage Life Inventory" is used. Since the scale points are in normal distribution, up to the participants' socio-demographic character, in comparison of Marriage Life Inventory, Scale of Coping Methods with Stress, Problem Solving Inventory, the independent sample test and Anova are used. According to result of Anova, as the Post-hoc test, Turkey test is preferred. The relations between inventorys have been analyzed with Person test. According results of Marriage Life Inventory and the scale of Coping Methods with Stress, there is not significant difference among groups according to the age of marriage. Yet, in terms of need for social support, there is statistically significant difference between the women have marriage age. It is determined that, the women who have married at 16-17, need less social support then the women who have married in 14. According to research, the Syrian Asylum women who have married in the age of 14-15 and been married 6 years or more, have lower capacity to cope with stress. This research is envisaged to be a source for the ministry of Family, Labor and Social Services and contribute the education of family counselor for the refugee groups.