Bu araştırmanın amacı COVID-19 pandemi döneminde eğitime verilen zorunlu aradan sonra 5-11 yaş çocuklarının sınıfa uyum düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu küme örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Araştırmaya pandemi döneminde köy okullarında haftada beş gün eğitime devam eden 5-11 yaş aralığındaki 515 (252 kız, 263 erkek) öğrenci ve pandemi döneminde haftada iki gün okula gidip üç gün uzaktan eğitime devam eden 5-11 yaş aralığındaki 692 (355 kız, 337 erkek) öğrenci araştırma örneklemine dâhil edilmiştir. Araştırmada “Sınıfa Uyum Öğretmen Gözlem Kontrol Listesi (TOCA-C)” ölçeği kullanılmıştır. Bradshaw ve Kush (2019) tarafından geliştirilen “Sınıfa Uyum Öğretmen Gözlem Kontrol Listesi (TOCA-C)” çalışmamız kapsamında Türkçe’ye uyarlama çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırmamızda elde ettiğimiz sonuçlarda, COVID-19 pandemi döneminde haftada iki gün yüz yüze eğitime katılan, üç gün de uzaktan eğitime devam eden çocukların; daha fazla konsantrasyon problemi yaşadıkları, daha fazla aile sorunları yaşadıkları, daha fazla aile katılımı sağlandığı, daha az prososyal davranış sergiledikleri, daha az duygu düzenleme problemi yaşadıkları tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde haftada beş gün eğitime devam eden çocukların; daha az konsantrasyon problemi yaşadıkları, daha az aile sorunları yaşadıkları, daha az aile katılımı olduğu, daha fazla prososyal davranış sergiledikleri, daha fazla duygu düzenleme problemleri yaşadıkları tespit edilmiştir. Haftada beş gün eğitime devam eden çocuklar ile haftada iki gün eğitime devam eden çocuklar arasında ise çocukların agresif/yıkıcı davranış problemleri ve içselleştirme problemlerinde anlamlı farklılıklar olmadığı tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde haftada iki gün okula gelip, üç gün uzaktan eğitime katılan kız çocuklarının; daha fazla konsantrasyon problemi yaşadıkları, daha fazla aile sorunu yaşadıkları, daha fazla prososyal davranış sergiledikleri, daha fazla aile katılımı sağlandığı tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde hem haftada beş gün eğitime devam eden çocuklarda hem de haftada iki gün eğitime devam eden çocuklarda erkek çocuklarının; daha fazla agresif/yıkıcı davranış sergiledikleri, daha fazla duygu düzenleme problemi yaşadıkları, daha fazla içselleştirme problemi yaşadığı tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde haftada iki gün okula gelip üç gün uzaktan eğitime katılan beş yaş ve on bir yaş aralığında; beş yaş ve on yaş çocuklarının daha fazla agresif/yıkıcı davranış sergiledikleri, beş yaş ve on bir yaş çocuklarının daha fazla vii duygu düzenleme problemleri, dokuz yaş çocuklarının daha az içselleştirme problemi yaşadıkları, yedi yaş çocuklarının aile katılımının daha az olduğu, dokuz yaş çocuklarının aile katılımının ise daha fazla olduğu, konsantrasyon problemlerinde, prososyal davranışlarında ve aile sorunlarında çocukların yaşlarına göre anlamlı farklılıklar olmadığı tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde haftada beş gün eğitime katılan beş yaş ve on bir yaş aralığında; altı yaş, on yaş ve on bir yaş çocuklarının daha fazla agresif/yıkıcı davranış sergiledikleri, sekiz yaş çocuklarının daha fazla prososyal davranış sergiledikleri, beş yaş, sekiz yaş ve dokuz yaş çocuklarının daha az duygu düzenleme problemleri yaşadıkları, beş yaş ve sekiz yaş çocuklarının daha az içselleştirme problemi yaşadıkları, beş yaş çocuklarının diğer yaş gruplarına kıyasla; on bir yaş çocuklarının da dokuz yaş çocuklarına göre daha fazla aile sorunları yaşadıkları, konsantrasyon problemlerinde ve aile katılımında çocukların yaşlarına göre anlamlı farklılıklar olmadığı tespit edilmiştir.
Eser Adı (dc.title) | Sınıfa Uyum Öğretmen Gözlem Kontrol Listesinin Türkçeye Uyarlanması Ve Koronavirüs (Covıd-19) Pandemi Döneminde Eğitime Verilen Zorunlu Aradan Sonra 5-11 Yaş Çocuklarının Sınıfa Uyum Düzeylerinin İncelenmesi |
Yayın Türü (dc.type) | Tez |
Yazar/lar (dc.contributor.author) | AFYONCUOĞLU, Meryem Çağla |
Atıf Dizini (dc.source.database) | Diğer |
Konu Başlıkları (dc.subject) | COVID-19 |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Pandemi |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Okul Öncesi Öğrencileri |
Konu Başlıkları (dc.subject) | İlköğretim Öğrencileri |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Sınıfa Uyum |
Yayıncı (dc.publisher) | KTO Karatay Üniversitesi |
Tez Danışmanı (dc.contributor.advisor) | BÜYÜKTAŞKAPU SOYDAN, Sema |
Yayın Tarihi (dc.date.issued) | 2022 |
Kayıt Giriş Tarihi (dc.date.accessioned) | 2022-04-12T08:09:30Z |
Açık Erişim tarihi (dc.date.available) | 2022-04-12T08:09:30Z |
Tez Türü (dc.type.thesis) | Yüksek Lisans |
Özet (dc.description.abstract) | Bu araştırmanın amacı COVID-19 pandemi döneminde eğitime verilen zorunlu aradan sonra 5-11 yaş çocuklarının sınıfa uyum düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu küme örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Araştırmaya pandemi döneminde köy okullarında haftada beş gün eğitime devam eden 5-11 yaş aralığındaki 515 (252 kız, 263 erkek) öğrenci ve pandemi döneminde haftada iki gün okula gidip üç gün uzaktan eğitime devam eden 5-11 yaş aralığındaki 692 (355 kız, 337 erkek) öğrenci araştırma örneklemine dâhil edilmiştir. Araştırmada “Sınıfa Uyum Öğretmen Gözlem Kontrol Listesi (TOCA-C)” ölçeği kullanılmıştır. Bradshaw ve Kush (2019) tarafından geliştirilen “Sınıfa Uyum Öğretmen Gözlem Kontrol Listesi (TOCA-C)” çalışmamız kapsamında Türkçe’ye uyarlama çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırmamızda elde ettiğimiz sonuçlarda, COVID-19 pandemi döneminde haftada iki gün yüz yüze eğitime katılan, üç gün de uzaktan eğitime devam eden çocukların; daha fazla konsantrasyon problemi yaşadıkları, daha fazla aile sorunları yaşadıkları, daha fazla aile katılımı sağlandığı, daha az prososyal davranış sergiledikleri, daha az duygu düzenleme problemi yaşadıkları tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde haftada beş gün eğitime devam eden çocukların; daha az konsantrasyon problemi yaşadıkları, daha az aile sorunları yaşadıkları, daha az aile katılımı olduğu, daha fazla prososyal davranış sergiledikleri, daha fazla duygu düzenleme problemleri yaşadıkları tespit edilmiştir. Haftada beş gün eğitime devam eden çocuklar ile haftada iki gün eğitime devam eden çocuklar arasında ise çocukların agresif/yıkıcı davranış problemleri ve içselleştirme problemlerinde anlamlı farklılıklar olmadığı tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde haftada iki gün okula gelip, üç gün uzaktan eğitime katılan kız çocuklarının; daha fazla konsantrasyon problemi yaşadıkları, daha fazla aile sorunu yaşadıkları, daha fazla prososyal davranış sergiledikleri, daha fazla aile katılımı sağlandığı tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde hem haftada beş gün eğitime devam eden çocuklarda hem de haftada iki gün eğitime devam eden çocuklarda erkek çocuklarının; daha fazla agresif/yıkıcı davranış sergiledikleri, daha fazla duygu düzenleme problemi yaşadıkları, daha fazla içselleştirme problemi yaşadığı tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde haftada iki gün okula gelip üç gün uzaktan eğitime katılan beş yaş ve on bir yaş aralığında; beş yaş ve on yaş çocuklarının daha fazla agresif/yıkıcı davranış sergiledikleri, beş yaş ve on bir yaş çocuklarının daha fazla vii duygu düzenleme problemleri, dokuz yaş çocuklarının daha az içselleştirme problemi yaşadıkları, yedi yaş çocuklarının aile katılımının daha az olduğu, dokuz yaş çocuklarının aile katılımının ise daha fazla olduğu, konsantrasyon problemlerinde, prososyal davranışlarında ve aile sorunlarında çocukların yaşlarına göre anlamlı farklılıklar olmadığı tespit edilmiştir. COVID-19 pandemi döneminde haftada beş gün eğitime katılan beş yaş ve on bir yaş aralığında; altı yaş, on yaş ve on bir yaş çocuklarının daha fazla agresif/yıkıcı davranış sergiledikleri, sekiz yaş çocuklarının daha fazla prososyal davranış sergiledikleri, beş yaş, sekiz yaş ve dokuz yaş çocuklarının daha az duygu düzenleme problemleri yaşadıkları, beş yaş ve sekiz yaş çocuklarının daha az içselleştirme problemi yaşadıkları, beş yaş çocuklarının diğer yaş gruplarına kıyasla; on bir yaş çocuklarının da dokuz yaş çocuklarına göre daha fazla aile sorunları yaşadıkları, konsantrasyon problemlerinde ve aile katılımında çocukların yaşlarına göre anlamlı farklılıklar olmadığı tespit edilmiştir. |
Yayın Dili (dc.language.iso) | tr |
Tek Biçim Adres (dc.identifier.uri) | http://hdl.handle.net/20.500.12498/5404 |