Polipropilen Lifli Hibrit Beton İle Donatı Arasındaki Aderansın Mafsallı Kiriş Deney Metodu İle İncelenmesi

Yalnızca mikro veya makro lifli betonların mekanik özelliklerinde iyileşme daha kısıtlı olmaktayken hibrit lif içerikli betonlarda ise sinerjik bir etki ile daha geniş kapsamlı iyileşme görülebilmektedir. Betonarme sistemlerde beton ve donatının yükleme altında beraber çalışabilmesi için aderansın yeterli miktarda sağlanması gerekmektedir. Beton-donatı aderansının sağlanamaması durumunda yükleme altında olan betonarme sistemlerde donatı sıyrılması gerçekleşmekte ve sistem yük taşıyamamakta olup bu durum yapı güvenliğini etkilemektedir. Bu çalışmada iki noktadan yükleme yöntemiyle eğilme altında olan mafsallı kirişlerle, polipropilen lifli hibrit beton ve donatı arasındaki aderansın araştırılması amaçlanmıştır. Kirişlerde Ø10 donatı, 50 mm (5Ø) ve 100 mm (10Ø) olmak üzere iki farklı kenetlenme (gömülme) boyu tercih edilmiştir. Mikro polipropilen lif beton hacminin %0,05’i oranında ve makro kopolimer-polipropilen lifler ise 1 m3 beton için sırasıyla 1, 2 ve 4 kg/m3 oranında kullanılmıştır. Referans (lifsiz), yalnızca mikro, yalnızca makro ve ikisinin karışımı hibrit polipropilen lifler olmak üzere toplam sekiz farklı karışım elde edilmiştir. Hibrit lifler içerisinde mikro liflerin miktarı sabit tutulmuştur. Çalışma sonuçlarında 5Ø kenetlenme boyunda hibrit lif içerikli karışımların aderans dayanımını düşürdüğü gözlemlenmiştir. Özellikle 10Ø kenetlenme boyunda hibrit lif miktarı arttıkça aderans dayanımının giderek azaldığı ve maksimum aderans gerilmesinde sıyrılma miktarlarının arttığı gözlemlenmiştir.