Ergenlerde Madde Kullanma Eğilimi İle Aile İşlevselliği Arasındaki İlişki

Ergenlerde madde kullanımının anne baba tutumları ile ilişkisinin bilinmesi önemlidir. Aile danışmanlarının süreçte yönlendirmeleri ve aile içi etkileşimlerde yön verecek yaklaşımları, olası problemleri ve çatışmaları azaltabilir. Bu çalışmanın amacı, liselerde eğitim görmekte olan ergenlerdeki madde kullanma eğilimi ile aile işlevselliği arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmada nicel yöntemler çerçevesinde değerlendirilen betimsel yöntemlerden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 14-18 yaş arasındaki ergenler oluşturmaktadır. Veriler google form aracılığı ile gönüllülük esasına göre elde edilmiştir. Veri toplama aracı olarak ergenlerin sosyo–demografik özelliklerini belirlemek amacıyla “Tanıtıcı Bilgi Formu”, madde kullanım eğilimlerini ölçmek amacıyla “Madde Kullanma Eğilimi Ölçeği” ve aile ilişkilerini tespit etmek amacıyla ise “Anne Baba Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen veriler tanımlayıcı istatistikler, Mann Whitney-U testi, Kruskal Wallis Testi ve çoklu karşılaştırma testleri ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonunda madde kullanma eğiliminin cinsiyet ve anne baba eğitim durumuna göre istatistik olarak anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır (p<0,05). Benzer şekilde Anne Baba Tutum Ölçeği ile anne babanın kavga etme sıklığı değişkeni arasında anlamlı bir farklılık belirlenmiştir (p<0,05). Elde edilen diğer bulgulara göre araştırma sonunda ergenlerin madde kullanma eğilimlerinde anne ve babanın rolüne ilişkin değerlendirmeler ve çözüm önerileri sunulmuştur.