Okul Öncesi Dönemde Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Öz Düzenlemelerine Ebeveyn Tutumlarının Etkisi

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), çocuklarda, gençlerde ve yetişkinlerde en sık görülen nörogelişimsel ve davranışsal bozukluklardan biri olarak bilinmektedir. Bu rahatsızlığın tanısının genellikle ilkokul döneminde konulmasına karşın öncül belirtilerinin okul öncesi dönemlerde başladığı düşünülmektedir. Bu araştırma okul öncesi dönemde DEHB olan çocukların öz düzenlemelerinde yaşadıkları olumlu veya olumsuz davranışları belirlemek ve ebeveyn tutumlarının öz düzenlemelerine olan etkisini incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma nicel araştırma modelinde, genel ilişkisel tarama tekniğiyle tasarlanmıştır. Araştırmanın evreni Diyarbakır ilinde bulunan çeşitli Anaokulları ve İlkokul bünyesinde bulunan anasınıflarında eğitim öğretim gören çocuklar ve bu çocukların ebeveynleri olarak belirlenmiştir. Araştırmanın örneklemi bu evren içinden seçilmiş toplam 105 ebeveyn olarak belirlenmiş olup, veriler yüz yüze anket yöntemi ile katılımcılardan elde edilmiştir. Araştırma bulgularına göre; ebeveynlerin, Ebeveyn tutum ve alt boyutlarından izin verici, demokratik, koruyucu ve otoriter tutumunun cinsiyet değişkenine göre istatistiki olarak anlamsız olduğu belirlenmiştir. Ayrıca lise ve altı eğitim düzeyindeki ebeveynlerin koruyucu tutumunun lisans mezunu ebeveynlere göre daha yüksek olduğu ve bu durumun da istatistiki açıdan anlamlı olduğu tespit edilmiştir. Araştırmanın korelasyon analizi sonuçlarına göre; Ebeveynlerin, izin verici tutum ile demokratik tutum arasında negatif yönde ve yüksek düzeyde (p<0,05); izin verici tutum ile otoriter tutum arasında pozitif yönde ve yüksek düzeyde (p<0,05) korelasyon olduğu belirlenmiştir. Öte yandan, ebeveynlerin, izin vericilikleri, dikkat düzeylerini negatif yönde; ebeveynlerin demokratik tutumları, dikkat düzeylerini pozitif yönde yordadığı tespit edilmiştir.