Kamuda Taşeron İşçilikten Sürekli İşçi Kadrosuna Geçişin Sosyoekonomik Açıdan Değerlendirilmesi: 10 Nolu İş Kolu Antalya Örneği

Türkiye’de kamuda çalışan taşeron işçilere yönelik kadro süreci ile ilgili çeşitli yasal düzenlemeler gerçekleştirilmiştir. Yapılan yasal düzenlemelerin kadro alan taşeron işçiler üzerindeki sosyoekonomik etkileri büyüktür. Bu açıdan kadrolaşma sürecinin kamu insan kaynakları yönetimi anlayışı açısından değerlendirilmesi ihtiyacı doğmuştur. Çalışma kapsamında Türkiye’de kamu insan kaynakları yönetimi detaylı olarak ele alınarak zaman içerisinde bir istihdam modeli olarak ortaya çıkan taşeron işçiliğin tarihçesi ışığında yapılan yasal düzenlemeler ve sosyoekonomik etkileri incelenmiştir. 696 sayılı KHK ile taşeron işçilikten sürekli işçiliğe (4/D) geçişin sosyoekonomik anlamda meydana getirdiği değişim ve gelişmeler derinlemesine mülakat tekniği ile değerlendirilmiştir. Çalışmanın araştırma bölümünde örneklem olarak seçilen Antalya İli genelinde Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına bağlı kuruluşlarda çalışan ve sürekli işçi (4/D) kadrosuna geçiş yapan personelin çalışma hayatına doğrudan etki eden; ücret, terfi ve tayin hakkı, emeklilik, yıllık izin, sendikal hak, sosyal yardımlar vb. konular çerçevesinde araştırma soruları oluşturulmuş ve derinlemesine mülakat tekniği kullanılarak alınan görüşler içerik analizi yöntemi ile değerlendirilmiştir. Analiz sonucunda ortaya konan bulgular, ücret dengesi, tayin terfi hakları, yıllık izin, zorunlu emeklilik gibi toplu iş sözleşmesinde ele alınan konularda yapılan iyileştirmelerin sosyoekonomik anlamda olumlu gelişmeleri destekleyici nitelik sergilediğini göstermektedir. Elde edilen sonuçlar literatür ile uyum gösterirken bazı sonuçlar ise literatüre yeni kazandırılacak niteliktedir.