Üniversite Öğrencilerinin Yalnızlık Düzeyleri Ve Yalnızlık Düzeyleri İle Covid-19’a İlişkin Duygu, Düşünce, Davranış Ve Alınan Önlemler Arasındaki İlişki

Abstract

Giriş ve Amaç: Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeyi ile Covid-19’a yönelik duygu, düşünce, davranışları ve önlem alma durumları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırma, özel bir üniversitenin sağlık bilimleri yüksekokulu bölümü öğrencileri ile ilişki arayıcı türde yapıldı. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formu (ULS-8) ve Çok Boyutlu Covid-19 Ölçeği (ÇB-Covid-19) kullanılarak 1 Ekim-31 Aralık 2021 tarihleri arasında 415 öğrenciden toplandı. Üniversite etik kurulundan etik onay alınmış olup, verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerle, korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular: Öğrencilerin %91’inin kadın, %55.9’unun hemşirelik bölümü öğrencisi olduğu, %35.9’unun Covid-19 hastalığı geçirdiği belirlendi. ULS-8 yalnızlık düzeyinin (x=13.76±4.55) orta düzeye yakın, ÇB-Covid-19 ölçeği puan ortalamasının olumsuz yönde orta düzeyin üzerinde (75.20±15.05) olduğu saptandı. Yalnızlık puan ortalaması ile ÇB-Covid-19 ölçeğinin duygusal ve davranışsal alt boyutu ile düşük düzeyde (r=0.096) anlamlı bir ilişki vardır. ÇB-Covid-19 ölçeği genel toplam ve diğer alt boyutları ile yalnızlık arasında ilişki olmadığı belirlendi (p>0.05). Sonuç: Sağlık bilimleri bölümü öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri orta düzeye yakındır. Covid-19’a ilişkin duygu, düşünce, davranış ve önlemlerin değerlendirildiği ÇBCovid-19 ölçeği puan ortalaması, orta düzeydedir. Yalnızlık düzeyi ile Covid-19’a yönelik duygu ve davranışlar arasında düşük düzeyde bir ilişki vardır.