Ebelik eğitimi, teorik bilgi ve klinik uygulamanın harmanlandığı bir bölüm olmakla birlikte klinik eğitimde öğrenci, okulda öğrendiği teoriyi sahada gerçek hastalara uygulama yaparak mesleki deneyim kazanır. Ülkemizde ebelik öğrencilerinin eğitiminde yeterli bir teorik olmasına rağmen ebelik öğrenci sayılarının artması, klinik sahada öğrenciyi birimlere yerleştirmede aşırı kalabalıklaşma, Covid-19 salgını, gerçek hastaların kullanılmasıyla ilişkili güvenlik ve etik endişeler gibi engeller nedeniyle öğrenciler, teoriyi sahada uygulamada yetersizlik riski yaşamaktadır. Bu nedenlerden ötürü klinik yeterliliği artırmak için ebelik eğitimine yönelik yeni ve yenilikçi yaklaşımlardan biri olan simülasyonunun benimsenmesi gerekmektedir. Simülasyon, öğrencilerin klinik sahaya çıkmadan önce uygulama kabiliyetlerini geliştirebilecekleri güvenli bir ortam sağlamakta ve öğrencinin öğrenme yeteneğini kolaylaştıran bir bağlantı oluşturmaktadır. Araştırmalar, simülasyonun iletişim yeteneğini geliştirme, tartışma ortamı sağlama, problem çözme, beceri edinimini değerlendirme, etkili takım çalışması, pratik uygulama için yeterli zaman sağlama, eleştirel düşünme ve karar verme becerileri, klinik olmayan becerilerin geliştirilmesi gibi faydalarının olduğunu göstermiştir. Ayrıca öğrencilerin acil durumlarda liderlik rolünü üstlenmesine, klinik ortamdaki nadir olayları deneyimlemelerine ve klinik yeterlilik geliştirmelerine katkı sağladığı, öğrencilerinin becerilerini, öz yeterliliklerini, öz güvenini, kliniğe hazır oluşlarını arttırdığı ve beceri seviyelerini yükselttiği görülmektedir. Bu bilgiler ışığında derlemede amacımız, ebelik klinik eğitiminde simülasyon kullanımının faydaları ve gerekliliğini literatür doğrultusunda tartışmaktır
Eser Adı (dc.title) | Ebelik Klinik Eğitiminde Simülasyon Kullanımının Faydaları ve Gerekliliği |
Özet (dc.description.abstract) | Ebelik eğitimi, teorik bilgi ve klinik uygulamanın harmanlandığı bir bölüm olmakla birlikte klinik eğitimde öğrenci, okulda öğrendiği teoriyi sahada gerçek hastalara uygulama yaparak mesleki deneyim kazanır. Ülkemizde ebelik öğrencilerinin eğitiminde yeterli bir teorik olmasına rağmen ebelik öğrenci sayılarının artması, klinik sahada öğrenciyi birimlere yerleştirmede aşırı kalabalıklaşma, Covid-19 salgını, gerçek hastaların kullanılmasıyla ilişkili güvenlik ve etik endişeler gibi engeller nedeniyle öğrenciler, teoriyi sahada uygulamada yetersizlik riski yaşamaktadır. Bu nedenlerden ötürü klinik yeterliliği artırmak için ebelik eğitimine yönelik yeni ve yenilikçi yaklaşımlardan biri olan simülasyonunun benimsenmesi gerekmektedir. Simülasyon, öğrencilerin klinik sahaya çıkmadan önce uygulama kabiliyetlerini geliştirebilecekleri güvenli bir ortam sağlamakta ve öğrencinin öğrenme yeteneğini kolaylaştıran bir bağlantı oluşturmaktadır. Araştırmalar, simülasyonun iletişim yeteneğini geliştirme, tartışma ortamı sağlama, problem çözme, beceri edinimini değerlendirme, etkili takım çalışması, pratik uygulama için yeterli zaman sağlama, eleştirel düşünme ve karar verme becerileri, klinik olmayan becerilerin geliştirilmesi gibi faydalarının olduğunu göstermiştir. Ayrıca öğrencilerin acil durumlarda liderlik rolünü üstlenmesine, klinik ortamdaki nadir olayları deneyimlemelerine ve klinik yeterlilik geliştirmelerine katkı sağladığı, öğrencilerinin becerilerini, öz yeterliliklerini, öz güvenini, kliniğe hazır oluşlarını arttırdığı ve beceri seviyelerini yükselttiği görülmektedir. Bu bilgiler ışığında derlemede amacımız, ebelik klinik eğitiminde simülasyon kullanımının faydaları ve gerekliliğini literatür doğrultusunda tartışmaktır |
Yayın Tarihi (dc.date.issued) | 2022 |
Kayıt Giriş Tarihi (dc.date.accessioned) | 2023-02-24T09:28:00Z |
Açık Erişim tarihi (dc.date.available) | 2023-02-24T09:28:00Z |
Yayın Dili (dc.language.iso) | tr |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Ebelik |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Simülasyon |
Konu Başlıkları (dc.subject) | Eğitim |
Yayın Türü (dc.type) | Konferans Bildirisi |
Yazar/lar (dc.contributor.author) | YAŞAR YETİŞMİŞ, Habibe |
Yazar/lar (dc.contributor.author) | DAĞ TÜZMEN, Hafize |
Tek Biçim Adres (dc.identifier.uri) | http://hdl.handle.net/20.500.12498/5825 |