COVID-19 Pandemi Döneminin Eşler Arasındaki İlişkiye Etkileri: Konya İli Örneği

Abstract

2019 yılının son aylarında Çin’de yayılmaya başlayan COVID-19 salgını, Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi olarak tanımlanmış ve tüm dünyada günlük hayattaki akışı değiştiren büyük problem haline gelmiştir. COVID-19 salgını ile birlikte bütün dünyada hayat akışını değiştirerek kısıtlamalar getirmiş, hayatın pek çok alanında aksaklıklara sebebiyet vermiştir. COVID-19 pandemisi; bireyler, aileler, toplumlarda olumlu ve olumsuz sonuçlar meydana getirmiştir. Hayatın normal seyrini değiştiren ve etkileyen bu nedenlerden dolayı evli bireylerde farklı tepkiler ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu bağlamda COVID-19 pandemi sürecinin eşler arasındaki ilişkiye birçok etkisi olduğu gözlemlenmiştir. Literatür incelendiğinde; bu konuda pek çok çalışma yapılmadığı tespit edilmesinden dolayı eşlerin COVID-19 pandemi öncesi ilişkileri ve COVID-19 pandemi sonrası ilişkileri incelenip tezin amacının COVID-19 pandemi sürecinin eşler arasındaki ilişkiye etkisini incelemek olarak şekillendirilebileceğine kanı getirilmiştir. Araştırmada nicel araştırma türünden biri olan tarama modeli kullanılmıştır. Gönüllü olarak araştırmada yer alacak bireylere araştırma hakkında bilgi verildikten sonra iki bölümden oluşan veri toplama aracı uygulanmıştır. Veriler ‘‘Kişisel Bilgi Formu” ve “Yakın Doğu Evlilik Uyum Ölçeği’’ kullanılarak ulaşılmıştır. Çalışmanın evreni, Konya ilinde yaşayan evli bireyler arasından rastgele seçilerek oluşturulmuştur. Çalışmaya katılan gönüllü bireylere dijital platformlar ile ulaşılmış ve verilerin istatistiksel analizleri Sosyal Bilimler İstatistik Paket Programı (SPSS) 20.0 kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analiz kısmında; Kolmogrov Smirnov ve Shapiro Wilks testi analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, evlilik uyum ölçeği alt boyutları tamamı eşlerin pandemi öncesi ve pandemi sonrasında ilişkileri anlamlı düzeyde farklılık göstermiştir. Evlilik uyum alt ölçeği olan evlilikte doyum, evlilikte iletişim, evlilikte empati ve kök aile ilişkileri pandemi sonrasında anlamlı derecede düşüş göstermiştir.