Madde Kullanım Bozukluğu Olan Çocuğa Sahip Anne Ya Da Babalarda Algılanan Sosyal Desteğin Umutsuzluk Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi

Abstract

Madde kullanım bozukluğu olan bireylerin ebeveynleri hem psikolojik hem ekonomik yönden birçok zorlukla karşılaşmakta hem maddi hem manevi birçok sıkıntı yaşamaktadır. Bu araştırmanın amacı madde kullanım bozukluğu olan bireylerin ebeveynlerinin algıladıkları sosyal destek düzeyinin umutsuzluk düzeyi üzerine etkisini belirlemektir. Haziran 2022-2023 tarihleri arasında yapılan bu araştırma tanımlayıcı ve ilişki arayıcı bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi AMATEM biriminde takip edilen bireylerinin ebeveynleri oluşturdu. Araştırmaya katılmayı kabul eden 340 ebeveyn örneklem grubuna alındı. Veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Beck Umutsuzluk Ölçeği ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanıldı. Araştırmanın analizinde, Kruskal Wallis testi, Spearman Korelasyon Analizi, Mann-Whitney U testi ve doğrusal regresyon analizi kullanıldı. Yaş ortalaması 51,68 olan ebeveynlerin %50,6’sının kadın olduğu belirlendi. Araştırmanın sonunda algılanan sosyal destek düzeyiyle umutsuzluk düzeyi arasında negatif yönlü zayıf bir ilişki olduğu görüldü. Sosyal Destek Ölçeğinin alt boyutlarından aile desteğinin 0,196, arkadaş desteğinin 0,189, özel birinin desteğinin 0,175 puan umutsuzluk ortalamasını anlamlı düzeyde düşürdüğü belirlendi. Algılanan sosyal destek arttıkça umutsuzluk düzeyinin de azaldığı belirlendi.