Menopozla İlgili Genitoüriner Sendrom Semptomlarının Hafifletilmesinde Kullanılan Bitkisel Uygulamalar

Abstract

Problem tanımı ve Amaç: Menopozla ilgili genitoüriner sendrom; östrojen ve diğer cinsiyet hormonlarında azalma sonucu labia majör/minor, klitoris, vestibul, vajina, üretra ve mesane değişikliklerini içeren belirti ve bulgular olarak tanımlanmaktadır. Sıcak basması gibi zaman geçtikçe ortadan kaybolan menopoz belirtilerinin aksine genitoüriner semptomlar genellikle kalıcıdır ve zamanla ilerleyebilmektedir. Bu derleme ile menopozla ilgili genitoüriner sendrom semptomlarının hafifletilmesinde kullanılan bitkisel uygulamalar ile ilgili yapılmış ve yayınlanmış randomize kontrollü çalışmaların gözden geçirilmesi ve çalışmalardan elde edilen verilerin sistematik biçimde incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, bir üniversitenin internet erişim ağı üzerinden vulvovajinal atrofi postmenopozal semptom, vajinal atrofi, genitoüriner sendrom anahtar kelimeleriyle Pubmed, Science Direct, CINAHL Complete, Wiley Interscience, Cochrane Library, Ulakbim Tıp Veri Tabanı arama motorlarında İngilizce ve Türkçe dillerinde tarama yapılmıştır. Taramalarda yıl sınırlaması yapılmamış olup ulusal ve uluslararası dergilerde yayınlanmış randomize kontrollü çalışmalar değerlendirme kapsamına alınmıştır. Araştırma kapsamında 47 randomize kontrollü çalışma incelenmiştir. Bulgular: Menapozla ilgili genitoüriner sendrom semptomların hafifletilmesinde deniz yosunu yağı, rezene, kırmızı yonca, sarı kantaron, kırmızı ginseng etkili bulunmuştur. Soyadan zengin diyet, siyah yılan kökü, vitamin D, vitamin E, keten tohumundan zengin yiyeceklerin etkisiz olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Menopozla ilgili genitoüriner sendromda tedavinin temel amacı semptomların iyileştirilmesidir. İlk basamak tedavide hormonal olmayan yöntemler tercih edilmelidir. Bu nedenle bitkisel uygulamalar ile ilgili çalışmaların yapılması ve kanıt düzeyi yüksek çalışma verilerinin kullanılması önem taşımaktadır. Yapılan kanıta dayalı araştırma sonuçlarına mesleki eğitim programlarında ve uygulama rehberlerinde yer verilmesi ve araştırma sonuçlarının pratikte kullanılması önerilmektedir.