Otizm Spektrum Bozukluğu Bulunan Çocukların Uyku Bozukluğu İle Ebeveyn Yaşam Kaliteleri Arasındaki İlişki

Bu çalışmanın temel amacı, otizm spektrum bozukluğu bulunan çocuk ve ergenlerin uyku bozukluğu ile ebeveyn yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde yürütülmüştür. Çalışma grubu; Konya merkez ilçeleri başta olmak üzere Türkiye’nin farklı illerindeki otizm spektrum bozukluğu olan 2-18 yaş arasındaki 100 çocuk ve bu çocukların anne babaları ya da bakım veren bireylerdir. Verilerin toplanması amacıyla katılımcılara Kişisel Bilgi Formu, Otizmde Yaşam Kalitesi Anketi Ebeveyn Formu (OYKA), Çocuklar İçin Uyku Bozukluğu Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma, 100 ebeveyn ile yürütülmüştür. Verilerin analizinde sayı, ortalama, standart sapma, yüzdelik gibi betimsel istatistikler, normallik varsayımı için Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H, Anova ve t testi kullanılmıştır. Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklarda uyku bozukluğu ve ebeveyn yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi incelemek için iki ayrı basit doğrusal regresyon analizi yürütülmüştür. Elde edilen sonuçlar çocukların uyku bozukluğunun OYKA-E Bölüm A ortalamasını açıklamada anlamlı bir etkiye sahip olmadığını (p > .05); ancak OYKA-E Bölüm B ortalamasını anlamlı düzeyde yordadığını göstermektedir (β = .593, p <. 001). Elde edilen sonuçlar T Skorunun, OYKA-E Bölüm B değişkenindeki varyansın %35’ini açıkladığını göstermektedir. Bu çalışmanın; otizm spektrum bozukluğu bulunan çocuklarda uyku bozukluğunda, ve ebeveynlerin yaşam kalitesi konusunda önemli bilgi altyapısı oluşturacağı öngörülmektedir.