Parkinson Hastalığında Yeni Tedavi Stratejileri

Parkinson hastalığı, tremor, rijidite, bradikinezi ve postural instabilite gibi motor semptomlara ve depresyon, hipozmi, konstipasyon gibi non-motor semptomlara neden olan, dopaminerjik nöron kaybı ile karakterize nörodejeneratif bir hastalıktır. Son yıllarda, parkinsonun genetik ve fizyopatolojik mekanizmalarına odaklanan çalışmalar, nörodejenerasyonun sadece dopaminerjik nöronlarla sınırlı olmadığını diğer nörolojik sistemleri de etkilediğini göstermiştir. Parkinson hastalığının patogenezi tam olarak anlaşılamadığından tedavisinde dopamin replasmanı yaygın olarak kullanılmaktadır. Mevcut dopaminerjik tedaviler, non-motor semptomlara ve nörodejenerasyona etkili değildir. Ek olarak, bu ilaçların ciddi motor dalgalanmalara neden olması, hastalığın ilerleyişini yavaşlatacak yeni ilaçlara olan ihtiyacı arttırmıştır. Bu amaçla, yeni dopaminerjik ilaçlar, sürekli dopaminerjik ilaç salımı yapabilen farmasötik formlar ve alfa-sinükleini hedefleyen immünoterapiler geliştirilmiştir. Ayrıca, hastalığın ilerlemesini yavaşlatmak ve geciktirmek için nöroprotektif faktörlerin kullanılması planlanmaktadır. Parkinson hastalığının patogenezinin anlaşılması, yeni terapötik hedeflerin tanımlanmasına ve hastalığı modifiye edici tedavilerin geliştirilmesine rehberlik edecektir.